Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Bork Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Paria sunt igitur. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Ut pulsi recurrant? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Bork: Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Bork: Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Dicimus aliquem hilare vivere;: A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.
Quis negat?: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab
aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet
vivere?

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Ut pulsi recurrant? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Is es profecto tu. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Bork
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;